सांज ये गोकुळी

सांज ये गोकुळी, सावळी सावळी सावळ्याची जणू साऊली धूळ उडवित गाई निघाल्या शामरंगात वाटा बुडाल्या परतती त्या सवे,

गुजगोष्टी : कविता आणि काव्यकोडी

फुलांच्या बागेत रोजच कुजबूज चालत होती कान देऊन ऐकलं तर फुलंच बोलत होती गुलाब म्हणतो मी तर आहे फुलांचा

काव्यरंग

मोठ्या शहरात मोठ्या शहरात मोठ्या भिंती उभ्या आडव्या सर्वत्र आडव्या भिंतीना इथे रस्ता म्हणतात तो रस्ता

काव्यरंग

सांग कधी कळणार तुला सांग कधी कळणार तुला भाव माझ्या मनातला सांग कधी कळणार तुला भाव माझ्या मनातला रंग कधी दिसणार

Poem and riddles : फसलेला बेत कविता आणि काव्यकोडी

कविता : एकनाथ आव्हाड ठरवले मी या रविवारी, आरामात उठणार घड्याळाच्या काट्यावर, मुळीच नाही पळणार बिछान्यात

Riddles : दारावर येई कोण ? कविता आणि काव्यकोडी

दारावर येई कोण ? : एकनाथ आव्हाड दारावर येई दरवेशी... अस्वलाने केली मज्जा खाशी... दारावर येई नंदीबैलवाला... म्हणे

'सर्कस' कविता आणि काव्यकोडी

एकनाथ आव्हाड सर्कस गावात आमच्या सर्कस आली... पोरासोरांची मज्जा झाली... सर्कशीचा तंबू गावात उभा... पोराची