काव्यरंग : का हासला किनारा...

  16

का हासला किनारा पाहून धुंद लाट
पाहूनिया नभाला का हासली पहाट?

होती समोर माया, गंभीर सागराची
संगीत मर्मराचे, किलबिल पाखरांची
काठावरी उभी मी, तू न्याहळीत पाठ !

चाहूल जाणिवेची स्पर्शातुनी गळाली
भारावल्या कळीला जणू पाकळी मिळाली
कमलापरी जुळावे ते स्वप्न रम्य हात !

गीत : जगदीश खेबूडकर
स्वर : अनुराधा पौडवाल, शोभा जोशी


ऊठ राजसा घननीळा... 


ऊठ राजसा घननीळा हासली रे वनराणी
उडे थवा पाखरांचा गात गात मंजुळ गाणी

यमुनेचं गारगार खळाळलं आतां पाणी
ऊठ सख्या नीलमणी, साद घालिती गौळणी

नेत्रकमळे उघड बाळा पुष्प सांगे डोलुनी

सांगतो रे ऊठ राजा मंद वारा वाहुनी
जाग आली गोकुळाला, नाद छुमछुम पैंजणी

ऐकु येई धेनुची ही हाक तुझिया अंगणी

गीत : शांताबाई जोशी
स्वर : माणिक वर्मा

Comments
Add Comment

जीवनात झाड व्हा !

लहानशा गोष्टी, मोठा अर्थ : शिल्पा अष्टमकर लहान मुलांना मोठी माणसे नेहमीच एक प्रश्न विचारतात. कोणता ते ओळख पाहू! तू

शेवटचा संदेश!

डॉ. प्रा. वैशाली वाढे ती सकाळ काहीशी वेगळीच होती. रविवार असल्यामुळे जवळपास सर्वांच्याच घरी चिकन, मटण आणि विविध

संवाद एकाकी फुलाशी

सहजच : शुभांगी मांडे खारकर त्या फुलाला कुणीतरी विचारलं, एकटा एकटा राहतोस कंटाळा नाही येत? भीती नाही वाटत? त्यावर

बुद्धिचातुर्य

स्नेहधारा : पूनम राणे एक राजा होता. त्याला एक कन्या होती. तिचे नाव दामिनी. दामिनी, अतिशय देखणी, जणू सौंदर्याची खाणच!

शब्दावाचुन कळले सारे

शब्दावाचुन कळले सारे शब्दांच्या पलिकडले प्रथम तुला पाहियले आणिक घडू नये ते घडले

“कुठे हरवलीस गं तू?

मृदुला घोडके:माजी मराठी वृत्त विभाग प्रमुख आकाशवाणी,नवी दिल्ली आपल्या समाजात अजूनही स्त्री - पुरुष समानता पाळली