दिवाळी पहाट

अजूनही काळोखात,
उभे जे आहेत
दिवाळीचे दीप त्यांच्या,
लावूया वाटेत

विज्ञानाची जोड त्यांच्या,
आयुष्याला देऊ
ज्ञानाच्या मंदिरी सारे,
सोबतीने जाऊ

विषमतेचे तोडू पाश,
हीच मनी आस
दिवाळीच सांगे जोडू,
मनाला मनास

नको ते फटाके,
नको दिव्य रोषणाई
चैन विलासात दिवाळी,
कोमेजून जाई

सत्य, सुंदर, मंगलाने,
दिवाळी सजावी
स्नेहमय, आपुलकीने,
मनी उजळावी

घरोघरी दिसेल मग,
हसरी दिवाळी
दारापुढे सजेल मग,
सुखाची रांगोळी

दिवाळीचा हा प्रकाश नवा,
सारीकडे दाटेल
तेव्हा खरी दिवाळीची,
पहाट उजाडेल.

काव्यकोडी-एकनाथ आव्हाड


१) दाणे काळे
डाळ पांढरी
वडे सांडगे
पापड भारी

चिकट मातीची
जमीन काळी
हे पौष्टिक कडधान्य
कोणते पावसाळी?

२) देवळे बांधली
मशिदी उभारल्या
विहिरी खोदल्या
धर्मशाळा बांधल्या

प्रजेच्या सुखाची
काळजी त्या घेई
मल्हारराव होळकरांच्या
या कोण सूनबाई?

३) भारतीय स्वातंत्र्यलढ्यात
घेतला सहभाग
गोडगोष्टींतून मुलांची
फुलवली बाग

‘खरा तो एकचि धर्म’
सांगितला त्यांनी
आंतरभारतीची स्थापना
केली बरं कोणी?
Comments
Add Comment

प्रयत्नवादाला स्वीकारा

लहानशा गोष्टी, मोठा अर्थ : शिल्पा अष्टमकर केल्याने होत आहे रे।  आधी केलेची पाहिजे।

विष

प्रतिभारंग : प्रा. प्रतिभा सराफ ‘विष’ हा विषय? बापरे! आजच्या विषयाचे नाव बघून थोडसे घाबरायलाच होतंय ना? पण कोणते

ध्यास उत्कृष्टतेचा !

कथा : रमेश तांबे नमस्कार बाल मित्रांनो. आज मी तुम्हाला इटलीतील एका प्रसिद्ध शिल्पकाराची गोष्ट सांगणार आहे.

साबणाचा फुगा हवेत कसा उडतो?

कथा : प्रा. देवबा पाटील सीता व नीता या जुळ्या बहिणींचे अभ्यासासोबत त्याव्यतिरिक्त दररोज इतर अवांतर पुस्तकांचे

साबणाचे फुगे कसे निर्माण होतात?

कथा : प्रा. देवबा पाटील त्या दिवशी सायंकाळी शाळा सुटल्यानंतर सीता व नीता या दोन्हीही बहिणी खूपच उत्साहाने घरी

कावळा निघाला शाळेला...

कथा : रमेश तांबे एक होता कावळा. त्याला एकदा वाटलं आपणही शाळेत जावं. माणसांची मुलं शाळेत जातात. तिथं जाऊन मुलं काय