माझे सोबती : कविता आणि काव्यकोडी

  49

घरीदारी मला भेटती
नवे जुने माझे सोबती

घरात आई, बाबा, ताई
लाड माझे पुरवीत राही

शेजारीपण किती चांगले
गप्पाटप्पा खेळ रंगले

शाळेत मोठ्ठं मित्रमंडळ
थोडं खट्याळ खूप प्रेमळ

गुरुजी, बाई,
शिपाई काका
प्रेमाने मला
मारतात हाका

अंगणात आहे
फुलांची बाग
वाटेत आहे
झाडांची रांग

पाखरांचा थवा
रोज भेटतो
जीवाभावाचे
हितगुज साधतो

गाय, वासरू,
मांजर, मोती
तेही आहेत
माझे सोबती

साऱ्यांमुळे
आपला परिसर हसे
सुंदर साजिरा
गोजिरा दिसे

काव्यकोडी - एकनाथ आव्हाड


१) खेळ खेळता येतो
हिशेब ठेवता येतो
माहितीचा खजिना
उघडून नवा देतो

पदोपदी माणसाच्या
उपयोगी पडतो
कोण हा मित्र
जगाशी जोडतो?

२) पोस्टमनची वाट
पाहायला नको
तिकीट, पाकीट तर
नकोच नको

पाठवल्यावर खात्रीने
भेटतो हा मित्र
नव्या काळातलं
हे कोणतं पत्र?

३) चुन्यासोबत आल्यावर
कुंकू तयार होते
अंगाला चोळल्यास
उजळपणा देते

रोजच्या जेवणात
घरगुती उपचारात
कोणती ही वनस्पती
हमखास वापरतात?

उत्तर -


१) संगणक 
२) ईमेल
३) हळद
Comments
Add Comment

गोष्ट एका उंदराची!

कथा : रमेश तांबे एक होता उंदीर. तो एका घरात राहायचा. घरभर फिरायचा. मि

सूर्य चालताना का दिसतो?

कथा : प्रा. देवबा पाटील आदित्यची त्याच्यासारख्याच एका हुशार पण गरीब मुलासोबत आता चांगली ओळख झाली होती. तो मुलगा

इलो मिरग

वैष्णवी भोगले खरंच कोकणातल्या मिरगाच्या पावसाची एक वेगळीच मज्जा असते. कोकण तसं वर्षभर सुंदर दिसलं तरी अधिक

सिडनीमध्ये मुंबईचा वडा-पाव

अजित राऊत आम्ही ऑस्ट्रेलियात अनेक प्रेक्षणीय ठिकाणी फिरलो. त्यातील प्रमुख म्हणजे सुप्रसिद्ध ऑपेरा हाऊस, तसेच

काव्यकोडी

एकनाथ आव्हाड गुरुजी गुरुजी आमचे रोजच फळ्यावर लिहायचे सुविचार म्हणायचे सुविचारासारखा

मेरी बात और हैं...

नॉस्टॅल्जिया : श्रीनिवास बेलसरे साहिर म्हणजे तरल शायरीचा हॉलमार्क! हळव्या, उत्कट भावना तळहातावर घेऊन तुमच्या