काव्यरंग : भेट तुझी माझी स्मरते

भेट तुझी माझी स्मरते
अजून त्या दिसाची ।
धुंद वादळाची होती
रात्र पावसाची ।।
कुठे दिवा नव्हता,
गगनी एक ही न तारा ।
आंधळ्या तमातून
वाहे आंधळाच वारा ।
तुला मुळी नव्हती
बाधा भीतीच्या विषाची ।।
क्षुद्र लौकिकाची
खोटी झुगारून नीती ।
नावगाव टाकूनी आली
अशी तुझी प्रीती ।
तुला परी जाणीव
नव्हती तुझ्या साहसाची ।।
केस चिंब ओले होते,
थेंब तुझ्या गाली ।
ओठांवर माझ्या त्यांची
किती फुले झाली ।
श्वासांनी लिहिली
गाथा प्रीतीच्या रसाची ।।
सुगंधीच हळव्या शपथा,
सुगंधीच श्वास ।
स्वप्नातच स्वप्न दिसावे
तसे सर्व भास ।
सुखालाही भोवळ
आली मधुर सुवासाची ।।

नभं उतरू आलं

नभं उतरू आलं,
चिंब थरथर वलं ।
अंग झिम्माड झालं,
हिरव्या बहरात ।।
अशा वलंस राती,
गळा शपथा येती ।
साता जल्मांची प्रीती,
सरंल दिनरात ।।
वल्या पान्यात पारा,
एक गगन धरा ।
तसा तुझा उबारा,
सोडून रीतभात ।।
नगं लागंट बोलू,
उभं आभाळ झेलू ।
गाठ बांधला शालू,
तुझ्याच पदरा ।।