Sunday, July 7, 2024
Google search engine
Homeमहाराष्ट्रकोकण मेवाशिक्षणाचा हक्क डावलणा-या सरकारच्या विरोधात ‘विद्यार्थ्यांचा एल्गार’

शिक्षणाचा हक्क डावलणा-या सरकारच्या विरोधात ‘विद्यार्थ्यांचा एल्गार’

एकीकडे ‘डिजिटल इंडिया’चे स्वप्न दाखविणा-या राज्य शासनाने या आयटीआय आणि पॉलिटेक्निकद्वारे उपलब्ध होणा-या संधीच नष्ट करण्याची पाऊले उचलण्यास सुरुवात केली आहे. आधी राज्यातील अनेक शासकीय आयटीआयची अवस्था दयनीय करून खासगी शिक्षण संस्थांना अशा संस्था काढण्यासाठी प्रोत्साहन द्यायचे अजब पाऊल शासनाने उचलले आहे. आता राज्यातील पॉलिटेक्निकद्वारे मध्यमवर्गीय आणि गरीब घरातील मुलांना पायावर उभं राहण्याची संधीच घालविण्यासाठी राज्य शासन सज्ज झाले आहे.

IMG-20170209-WA0066पारंपरिक पद्धतीने शिक्षण घेऊनच केवळ यशस्वी जीवन जगता येते ही संकल्पना कालबाह्य झाली आहे. कौशल्याधारित शिक्षणाला अनन्यसाधारण महत्त्व आले आहे. त्यातूनच तांत्रिक शिक्षणाचे महत्त्व वाढले आणि राज्यामध्ये आयटीआय, पॉलिटेक्निक उभी राहिली. त्यातून मध्यमवयीन किंवा गरीब घरातील मुलांनाही चांगले शिक्षण घेऊन स्वत:च्या पायावर उभं राहण्याची संधी मिळू लागली आणि छोटे मोठे उद्योग राज्यामध्ये उभे राहिले.

अर्थात जसजशी लोकसंख्या आणि साक्षरता वाढू लागली तसतशी उपलब्ध संधी हळूहळू कमी होऊ लागल्या. तरीही आजही आयटीआय किंवा पॉलिटेक्निकचे महत्त्व अबाधित राहिले. मात्र एकीकडे ‘डिजिटल इंडिया’चे स्वप्न दाखविणा-या राज्य शासनाने या आयटीआय आणि पॉलिटेक्निकद्वारे उपलब्ध होणा-या संधीच नष्ट करण्याची पावले उचलण्यास सुरुवात केली आहे. आधी राज्यातील अनेक शासकीय आयटीआयची अवस्था दयनीय करून खासगी शिक्षण संस्थांना अशा संस्था काढण्यासाठी प्रोत्साहन द्यायचे अजब पाऊल शासनाने उचलले आहे.

आता राज्यातील पॉलिटेक्निकद्वारे मध्यमवर्गीय आणि गरीब घरातील मुलांना पायावर उभं राहण्याची संधीच घालवण्यसाठी राज्यशासन सज्ज झाले आहे. राज्यातील रत्नागिरी, सोलापूरसह पाच शासकीय पॉलिटेक्निक अर्थात शासकीय तंत्रनिकेतन बंद करून तेथे अभियांत्रिकी पदवी महाविद्यालय सुरू करण्याचा अजब निर्णय राज्य शासनाने घेतला आहे.

यातून खूप मोठा शैक्षणिक तोटा होणार आहे. डिग्रीचे कॉलेज सुरू करण्याचा अट्टाहास धरतानाच शासनाने अनेक गरीब आणि मध्यमवर्गीय कुटुंबातील मुलांची शिक्षणाची संधीच नष्ट करण्याची चुकीची भूमिका घेतली आहे. त्यामुळेच किमान शिक्षणाची जबाबदारी असलेल्या विद्यमान सरकारच्या विरोधात रस्त्यावर उतरण्याची भूमिका येथील विद्यार्थ्यांना घ्यावी लागली आहे.

या निर्णयाविरोधात आता रत्नागिरीसह राज्यभरातून विरोध होऊ लागला असून पॉलिटेक्निकचे आजी-माजी विद्यार्थी एकवटले आहेत. रत्नागिरीमध्येही आजी-माजी विद्यार्थ्यांनी आपल्याला स्वत:च्या पायावर उभं करणारे कॉलेज राहावे यासाठी एल्गार पुकारला आहे.

राज्य शासनाच्या शासन निर्णय क्रमांक : मान्यता- २०१५/ (१४३/२०१५) / तांनशि.५ दि १३.१०.२०१६ द्वारे राज्यातील सहा शासकीय तंत्रनिकेतनांच्या श्रेणीवर्धनाच्या प्रस्तावास मंत्रिमंडळ बैठकीत मंजुरी मिळाली आहे. या निर्णयामुळे शासकीय तंत्रनिकेतन, रत्नागिरीसहित इतर पाच जिल्ह्यातील पदविका अभ्यासक्रम टप्प्याटप्प्याने बंद करून त्याऐवजी पदवी अभियांत्रिकी अभ्यासक्रम चालू करण्यात येणार आहेत. याबाबत सोलापूर आणि रत्नागिरी येथील आजी-माजी विद्यार्थ्यांच्या संघटना, राजकीय पक्षांच्या विद्यार्थी परिषद व इतर नागरिकांनी विरोध केला आहे.

रत्नागिरीमध्ये शासनाच्या या भूमिकेविरोधातले आंदोलन गेले चार महिने हळूहळू जोर धरत आहे. याबाबत रत्नागिरीच्या आजी-माजी विद्यार्थ्यांच्या संघटनेने २० ऑक्टोबर २०१६ रोजी रत्नागिरीच्या जिल्हाधिका-यांना निवेदन दिले आहे. त्याशिवाय लोकप्रतिनिधींसमोरही या आजी-माजी विद्यार्थ्यांनी आपली भूमिका मांडली आहे.

अनेकदा दहावीनंतर अनेक विद्यार्थी हे हुशार असतात परंतु सीईटीसारख्या परीक्षांना सामोरे जाण्यासाठी ते सक्षम नसतात. अशांसाठी दहावीनंतर डिप्लोमा किंवा पदविका करून अभियंता होण्याचा सुकर मार्ग म्हणजे पॉलिटेक्निक होय. त्यातही बारावीनंतर जे पदवी अभियांत्रिकीला जाऊ शकत नाहीत त्यांच्यासाठीही दहावीच्या गुणांवर डिप्लोमाचे शिक्षण घेणे सहज शक्य होत असते.

डिप्लोमा इंजिनीअरकडे डिग्री इंजिनीअरपेक्षाही स्वयंरोजगार आणि रोजगाराच्या संधी थोडया जास्त असतात. कमी वेतनावर डिप्लोमा इंजिनीअर्स काम करू शकतात. त्याचवेळी जिल्हा परिषद, सार्वजनिक बांधकाम विभाग, सिंचन विभागामध्येही डिप्लोमा इंजिनीअर्सना छोटी-मोठी कामेही उपलब्ध होत असतात. त्यातही डिप्लोमा करून डिग्रीचे शिक्षण घेणारा विद्यार्थी हा टेक्निकल शिक्षणाने अधिक परिपूर्ण असतो आणि तो एक उत्तम अभियंता बनू शकतो. त्यामुळे डिप्लोमा कॉलेज हे एक उत्तम पाया बांधण्याचे काम करते. त्यामुळे रत्नागिरीसह राज्यातील अन्य पाच डिप्लोमा कॉलेज अर्थात पॉलिटेक्निक सर्वाधिक महत्त्वाची ठरतात.

केवळ कोकणचा विचार केला तर गेल्या पाच वर्षात कोकण विभागातून गेल्या पाच वर्षात दहावी उत्तीर्ण झालेल्या आणि विज्ञान शाखेकडे वळू शकणा-या विद्यार्थ्यांची संख्या महाराष्ट्र राज्य माध्यमिक व उच्च माध्यमिक शिक्षण मंडळ यांच्या संकेतस्थळावर उपलब्ध आहे. त्यामध्ये २०१२ मध्ये १३०४५, २०१३ मध्ये १३४१५, २०१४ मध्ये १२२३२, २०१५ मध्ये ९२५८ तर २०१६ मध्ये ८४८३ इतकी आहे. यामध्ये पॉलिटेक्निकचा उपयोग आर्थिकदृष्टया पाहिला तर शैक्षणिक शुल्कामध्ये अन्य खासगी महाविद्यालयांपेक्षा खूपच तफावत दिसून येते.

रत्नागिरीतील शासकीय तंत्रनिकेतनचे एका वर्षाचे खुल्या गटातील विद्यार्थ्यांसाठीचे शुल्क ७ हजार ७५० रुपये इतके असेल तर जिल्ह्यातील अन्य खासगी पॉलिटेक्निकमध्ये ते चार ते साडेसात पट अधिक आहे. रत्नागिरी जिल्हा हा खूप मागासलेला जसा नाही तसाच तो खूप प्रगतही नाही.

रत्नागिरी आणि चिपळूण शहरांचे मोठया प्रमाणावर शहरीकरण झाले असले तरीही मर्यादित स्वरूपात असलेल्या एमआयडीसीज, कंपन्या, इंडस्ट्रीज यामुळे येथील बहुतांश वर्गाला शेती किंवा मुंबई यावरच अद्याप अवलंबून राहावे लागते. अशावेळी महागडया खासगी डिप्लोमा कॉलेजमध्ये मुलांना प्रवेश देणे येथील अनेकांना शक्य नसते.

तर डिग्री कॉलेजचे शिक्षणही अनेकांना परवडणारे नसते. त्यातच तंत्रशिक्षण मंडळाच्या नियमानुसार उपलब्ध जागांपैकी ७० टक्के जागा या स्थानिक विद्यार्थ्यांसाठी राखीव असतात. त्यामुळे हे सुलभ शिक्षण घेणे येथील स्थानिकांच्या मुलांना सोपे जाते. त्यावेळी पदवी महाविद्यालयाची प्रवेश प्रक्रिया ही राज्यस्तरावर होते. शिवाय मुंबई विद्यापीठ ज्याला पदवी महाविद्यालय संलग्न होऊ शकते त्यात स्थानिकांना प्राधान्य देण्याचा निकषच नाही.

अशावेळी केवळ डिग्री कॉलेज चालविणे हे संयुक्तिकच नाही. त्यातच गेल्या पाच वर्षाचा केवळ रत्नागिरीच्या पॉलिटेक्निकचा प्रवेश रेशो पाहिला तर एकही जागा प्रवेशाशिवाय रिक्त राहिलेली नाही. आज या पॉलिटेक्निकला अनन्यसाधारण महत्त्व आले असताना आणि मुले स्वत:च्या पायावर उभं राहण्यासाठी धडपडत असताना विद्यमान राज्य शासनाने त्यांचे पंखच कापण्याचे काम सुरू केले आहे, तेही टप्प्याटप्प्याने!

वास्तविक सन १९६२ साली स्थापन झालेल्या या रत्नागिरी शासकीय तंत्रनिकेतनमधून अनेक नामवंत तंत्रज्ञ उदयास आले आहेत. गेल्या ५५-५६ वर्षामध्ये येथून शिकून गेलेल्या या अनेक पिढया येथील शिक्षणाच्या जोरावर आपल्या आयुष्यात स्थिरावले आहेत. यशाची वेगवेगळी शिखरे पदाक्रांत करीत आहेत. रत्नागिरीच्या वैभवात भर टाकत आहेत. आजच्या स्पध्रेच्या युगात हे पॉलिटेक्निक मध्यमवर्गीय पालकांसाठी एक आशास्थान आहे. जर शिक्षणाची ही संस्था बंद झाली तर डिग्रीला अ‍ॅडमिशन न मिळालेली मुले थेट विज्ञान शाखेकडे वळून खूप मोठा प्रवेशाचा बोजा अन्य महाविद्यालयांवर येण्याची शक्यता अधिक आहे.

हिच स्थिती आणि परिस्थिती अन्य पाच पॉलिटेक्निकची सुध्दा नक्कीच आहे. शासनाच्या निर्णयाविरोधात आता या सहाही ठिकाणांहून जोरदार विरोध होत आहे. यासाठी विद्यार्थ्यांसह माजी विद्यार्थीही एकटवले आहेत. रत्नागिरीकरांनी तर ऑक्टोबर महिन्यापासूनच आंदोलनाला सुरुवात केली आहे. सुरुवातीला स्वाक्षरी मोहीम, फलक आंदोलन करून त्यांनी रत्नागिरीकरांना जागृत करण्याचा प्रयत्न केला. मात्र त्यानंतरही शासन जागृत झाले नाही.

याबाबत विद्यार्थ्यांनी रत्नागिरी- सिंधुदुर्गचे माजी खासदार निलेश राणे यांचीही भेट घेतली होती. त्यावेळी त्यांनी थेट शासनाविरुद्ध एल्गार करण्याची आणि आपण तुमच्या पाठीशी असल्याची ग्वाहीही दिली. याच पाठबळाच्या जोरावर ९ फेब्रुवारी रोजी रत्नागिरी पॉलिटेक्निकमधील सुमारे १५०० विद्यार्थी रस्त्यावर उतरले होते. त्यांनी कॉलेज ते जिल्हाधिकारी कार्यालयापर्यंत शिस्तबद्ध मोर्चा काढीत शासनाविरुद्ध एल्गार केला.

डिग्री कॉलेजचे स्वागत आहे; परंतु डिप्लोमा कॉलेज हवेच, अशा घोषणांनी रत्नागिरी शहरातील जयस्तंभ परिसर दूमदुमून गेला. यामध्ये माजी विद्यार्थ्यांसह अनेक सामाजिक संस्थांनीही त्यांना पाठिंबा दिला होता. आता हा आवाज शासनापर्यंत पोहोचतो का आणि विद्यार्थ्यांना आणि नव्याने पॉलिटेक्निकमध्ये दाखल होणा-या शाळकरी विद्यार्थ्यांना शासन न्याय देणार का हेच पाहावे लागणार आहे.

RELATED ARTICLES

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisment -
Google search engine

Most Popular

Recent Comments

राजेंद्र डोरले on सोरायसिस बरा होऊ शकतो!!
राजेंद्र डोरले on सोरायसिस बरा होऊ शकतो!!
मुकुंद बालाजी जाधव on हळद शेती करूया; श्रीमंत होऊया!
हेमंत तुळशीराम म्हस्के. on विकासाची नवी संधी : बटेर पालन
राजेश सावंत on वा रे सत्ताधीश
उढाणे अमोल दिनकर on विधान परिषद प्रश्नोत्तरे
राम आप्पा यमगर on संपर्क
कमलकांत देशमुख on .. तर तक्रार कुठे करायची?
Harshada maruti kulkarni on संदेसे आते थे..
शिवाजी वटकर on कविता म्हणजे काय?
Deepti jadhav on संपर्क
बाळासाहेब सुखदेव बो-हाडे on घरच्या घरी फायदेशीर व्यवसाय
राज कालापाड on कविता म्हणजे काय?
अमोल वसंतराव कुर्जेकर रा ,मंगलादेवी ता . नेर .जि . यवतमाळ on संपर्क
तुळशीदास धांडे on घराचं नामकरण..
Kunal Someshwar Kamble on भारत बंदला हिंसक वळण- मध्य प्रदेशातील ग्वालिअर आणि मुरैना येथे झालेल्या हिंसाचारात ४ जणांचा मृत्यू, मध्य प्रदेशमधील मुरैना येथे एका युवकाचा मृत्यू; राज्यातील काही भागांमध्ये संचारबंदी, ग्वाल्हेरमध्ये झालेल्या हिंसाचारात १९ जखमी, दोघांची प्रकृती चिंताजनक, राजस्थानमधील बाडमेरमध्ये आंदोलनकर्त्यांनी वाहनांना आग लावली. मध्य प्रदेश, राजस्थानमधील काही जिल्ह्यांमध्ये इंटरनेट सेवा उद्या सायंकाळपर्यंत बंद, मेरठमध्ये बंदला हिंसक वळण; आंदोलनकर्त्यांनी वाहनांना आग लावली, नागपुरमध्ये आंदोलकांनी इंदोरा चौकात बसला आग लावली, जालना येथे दलित संघटनांनी पुकारलेल्या भारत बंद दरम्यान अंबड चौफुलीजवळ एसटीसह एका जीपच्या काचा फोडल्या.
बाळासाहेब सिताराम धुमाळ on आमच्या बद्दल
नवनाथ विष्णू म्हेञे on अपंगांच्या नावाने..
स्वप्नील चीचोलकर on शाळेच्या सुखद आठवणी
सुशांत सुरणकर on अभिजात भाषा
Sangam polkamwad on आळशी मांजर
Sawle Dnyaneshvar motiram sawal on सर्वश्रेष्ठ देहदान
आळंदे रघुनाथ शंकर. मु. पो. ता. राधानगरी (कोल्हापुर) on शिक्षकांचे पगार होणार ‘ऑफलाईन’
santosh shingade on संपर्क
PRASHANT B SONTAKKE on संपर्क
Vinayak Sarvanje on संपर्क
Rohit Jadhav on संपर्क
श्रीकांत ओक, उर्फ ओक काका सिंहगड रोड, पर्वती, पुणे-30 on प्राचीन गोंडवन महाखंडाचे कोडे उलगडले
दत्ताराम प्रकाश गोरीवले on दृष्टिहिनांची काठी तंत्रज्ञान
ravindra gawade on संपर्क
..प्रकाश जोशी on तेहतीस कोटी देव कोणते?
..प्रकाश जोशी on तेहतीस कोटी देव कोणते?
प्रा. विठ्ठलराव भि. ख्याडे (बारामती) on भटक्या कुत्र्यांची दहशत कायम
शिवाजी उत्तमराव पवार on सदाभाऊंची ‘रयत क्रांती संघटना’
Vitthalrao B. Khyade on संपर्क
Adinath Kinge on दगडफूल
महाराष्ट्र डिजिटल सेवा केंद्र on हेल्पलाइन
Vitthalrao B. Khyade on संपर्क
Vitthalrao B. Khyade on संपर्क
Narendra rathod on Aashish Kataria
Yogesh Bhati on भयाचे भूत..
Rahul on E-Book
Satish Pakhre on NEW LIVE SCORECARD 1
जितेंद्र शांताराम म्हात्रे on उत्तम मार्गदर्शन गरजेचे
SALMAN KHAN on संपर्क
विवेक प्रदिप भोसले on नेमबाजी प्रशिक्षण
Uday Nagargoje on ५१ मध्ये ७
vikas mayekar on मूक मोर्चा
अशोक भेके on RSS NEWS
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
भाई, लय भारी!!! भाई जोरात, बाकी सगळे भ्रमात!!!!! on चिपळुणातील राष्ट्रवादीचे सर्वाधिकार रमेश कदम यांच्याकडे!
अशोक भेके on महात्मा…
अशोक जी मांजरे on संपर्क
कुवर सुनिल वेच्या on सातबारा : आपल्या मोबाईलमध्ये..
अशोक भेके on आमच्या बद्दल
अशोक भेके on संपर्क
mahesh kadam on रामघळ
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
KVRaman on Advertise with us
KVRaman on Advertise with us
श्रीकांत धर्माळे on दातेगड ऊर्फ सुंदरगड
भारती बिबिकर on भूरीभद्रेचे परोपकार
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
शहाजी भोसले on प्रचितगडाची प्रचिती
Amit Avikant Jadhav on आमच्या बद्दल
DATTATRAY KADAM PLEASE GIVE AHOME TO GIREENI KAMGAR EMERJENCY on घरांची ९ लाख किंमत कामगार भरणार कुठून?
SAMBHAJI BHOITE on अनुभव
भारती बिबिकर on भुजंगासन
भारती बिबिकर on एकटेपणाची सल
भारती बिबिकर on वास्तवादी अभिनेता
गजानन किशनराव पिंपळगावकर on अपंगांच्या नावाने..
rajesh on संपर्क
Mahesh on संपर्क
सौ. अनिता पाटील on उद्योग करायचाय, पण कोणता?
anil rangankar on फसवणूक
Uday Tayshete on भीषण आग..
bipin b bagwe on आज टिप ऽऽर!
सुनिल गुरव on Live Score Card
राजेश पां मालवणकर. on दत्तकांचे अनाथालय!
राजेश पां मालवणकर. on दत्तकांचे अनाथालय!
श्याम कुवळेकर on पैसा झाला मोठा!
sachin jawanjal on संपर्क
Siddhartha Patil on संपर्क
रविंद्र सोनवणे on पाण्याचा वापर जरा जपून..
रविंद्र सोनवणे on पाण्याचा वापर जरा जपून..
भारतीय शस्त्रे हा ऍक मुलभुत पाÀ€à¤¯à¤¾ आहे on भारतीय संरक्षण सिद्धता मजबूत
विजय कुडतरकर on माझी आई
ऋषिकेश पवार on थांबा, २५ वर्षे!
राम मनजुळे on वाँटेड बायको नंबर १
chandrakant raulwar on बोलबच्चन मोदी
विद्याधर पोखरकर on आविष्कार शोधणार नाटककार!
anil surwase on संपर्क
अभिमन्यू यशवंत अळतेकर on मुस्लिम असल्याने नोकरी नाकारली
anil rangankar on वैशाख वणवा
prabhakar pawar on आजोळचे दिवस
rajesh on संपर्क
leenal gawade on संपर्क
anil rangankar on कचरा नकोच!
Trupti Rane on मनातलं
श्री. दत्तात्रेय मस्के on संपर्क
भास्करराव यमनाजी नरसाळे on शिवसेनेवर कसा विश्वास ठेवायचा?
Trupti Rane on मनातलं
Prachi K on मनातलं
मुबादेवी दागीना बाज़ार एसोसिएशन on उत्सवांतील गोंगाट थंडावणार!
SHRADDHA on मनातलं
Rajeev Atmaram Rale on पारधीचे पोस्त
Trupti Rane on मनातलं
Trupti Rane on मनातलं
rajani kulkarni on मनातलं
rohini joshi on मनातलं
rajesh on संपर्क
Ganesh Shetgaonkar on संपर्क
Suhas Ramchandra Keer on खाकीला डाग!
Shubhangi bhargave on अच्छा लगता है
Ajay Godbole on Prahaar Smartkey Solution
गणेश शिवराम घाणेकर on रघुराम राजन ‘गव्हर्नर ऑफ इयर’
पुंडलिक कोलम्बकर on आमच्या बद्दल
Paresh baba on सिगारेट
raghunath pawar on Prahaar Smartkey Solution
चंद्रशेखर दत्तात्रय पिलाणे on संस्कृतीचे भक्कम शिलेदार वीरगळ
भात मळणी मशिन on भातझोडणी झाली सोपी
rahul on गु-हाळ
mandaar gawde on जिंकणारच!
Apurva Oka on पाणी
नीलेश यशवंत केळकर . on होय, माझा पराभव झाला!
Chitra Bapat on पाणी
Nitin Shrikant Parab on जिंकणारच!
SANDIP PASHTE on जिंकणारच!
Suhas Ramchandra Keer on चमकेशगिरी
अर्चना तेलोरे on जीवघेणा आगाऊपणा
प्रथमेश मिलिंद कुलकर्णी on रुपक त्रिपुरारी पौर्णिमेचे
Reena patil on दहीहंडी
हेमंतकुमार दिक्षित on वैरीण वाटे टेप
Siddhesh T. Bavkar on वाघ तो वाघच
विद्याधर बबन पोखरकर on पाऊस हसतो आहे!
Sachin Ambadas Dabhade on स‘माज’
दिनेश गांवकर/विजय भालेकर on माझ्या जन्मभूमीतच माझा पराभव!
Prakash Dalvi on विजय सलामी
#‎प्रहारन्यूज‬ Sabse FAST NEWS on एक रुपयात पाणी
madhuri onkar vartale on नाच रे मोरा…
मनोज कापडे on फॅमिली फार्मिग
dattaram gandhare on रेल्वे ठप्प
JAIDEEP SAWANT on “सिंग साहब
Sunil Patil on ऊस पेटला
किशोर कुलकराणी on साक्षरता ‘म मराठी’ची!
madhuri vartale on पेन स्टॅण्ड
प्रा. बालाजी शिंदे ,नेरूळ on श्रीलंकेत उभारणार डॉ. आंबेडकर भवन
प्रबोध मधुकर माणगावकर, कोलशेत, ठाणे on हॅटट्रिक करणार!
कमलाकर दत्तात्रेय गुर्जर on कोकण रेल्वेचे डबे वाढवा!
कमलाकर गुर्जर, कळवा on भाजीविक्रीत दलाल नकोत !
कमलाकर गुर्जर, कळवा on मरण स्वस्त! जगणे महाग!!
Dinesh Dhanawade on आनंदाची चाळ
प्राची गुर्जर, कळवा on जबाबदारी सर्वाची
प्राची गुर्जर, कळवा on ‘राव’डी मागणी!
ज्ञानेश एकनाथराव (नाना) कणसे on ‘राव’डी मागणी!
प्राची गुर्जर, कळवा on शिक्षणाचे वाजले बारा!
राजेश्वरी सावंत on मुसळधार..!..बेहाल..!!
Vinod Raje on महाकुंभ
विकास वि. देशमुख on औषध विक्रेत्यांची मनमानी
दीपक पाटणे on ♥♥ साथ ही तुझी…♥♥
अभिषेक सावंत on ♥♥ साथ ही तुझी…♥♥
तेजस्विनी मोरे on ♥♥ साथ ही तुझी…♥♥
रवींद्र खैरनार on सैतानाचा बाप
एक सांताकृझवासी on एसीपी वसंत ढोबळे यांची बदली
समीर कारखानीस, मुंबई. on दोन भारतीय सैनिकांचा शिरच्छेद
समीर कारखानीस, मुंबई. on …तर परिणाम वाईट होतील
पवनकुमार बंडगर on आता तरी… जागे व्हा!
amit padwal on सुखोई सफर
समीर, मुंबई on कसाब फासावर
प्रहार प्रतिनिधी on ऑस्करची ‘बर्फी’ आंबट