चेंबूरच्या माँ रुग्णालयातील ओपीडीमध्ये रुग्णालयीन कर्मचा-यांनी केलेल्या नृत्याचे व्हीडिओ व्हायरल झाल्याने रुग्णालय प्रशासन व डॉक्टर मंडळींना खुलासा करता करता नाकीनऊ आले आहे.
चेंबूरच्या माँ रुग्णालयातील ओपीडीमध्ये रुग्णालयीन कर्मचा-यांनी केलेल्या नृत्याचे व्हीडिओ व्हायरल झाल्याने रुग्णालय प्रशासन व डॉक्टर मंडळींना खुलासा करता करता नाकीनऊ आले आहे. या प्रकरणाची चौकशी मुंबई महापालिकेच्या आरोग्य विभागाकडून करण्यात येत असून त्यानंतर या प्रकरणाचे खरे कारण काय आहे, हे स्पष्ट होईल. पण अशा घटनांनंतर सार्वजनिक जीवनात कसे वागावे, याच्यासाठीच्या आचारसंहितेची आवश्यकता प्रकर्षाने निर्माण झाली आहे.
मुंबई महापालिकेच्या रुग्णालयांचा कारभार कसा चालतो, याविषयी वेगळे काही सांगण्याची आवश्यकता नाही. ‘मार्ड’सारख्या संस्थांची स्थापना झाल्यापासून अशा रुग्णांलयातील डॉक्टर मंडळींना मुक्तपणे वावरण्याचा जणू परवानाच मिळाल्यासारखे त्यांचे वर्तन असते! ते निश्चितच या पेशासाठी हितकारक नाही. सरकारी रुग्णालये व त्या त्या स्थानिक स्वराज्य संस्थांकडून चालवण्यात येणारी रुग्णालये ही गरीब रुग्णांसाठी आशेचा किरण असतात.
खासगी रुग्णालयांत महागडे उपचार घेण्याची ज्यांची ऐपत नसते, ते अशा रुग्णालयांचा आसरा घेतात. पण अनेकदा सरकारी रुग्णालयांत काम करणे म्हणजे, ‘आपण कोणावर तरी उपकारच करीत आहोत’, अशा मानसिकतेतही काही रुग्णालयीन मंडळी वावरत असतात. त्याला काही कर्मचारी अपवादही आहेत. त्यामुळे २ मे रोजी या माँ रुग्णालयात ओपीडी बंद करून करण्यात आलेला नृत्याविष्कार खचितच योग्य नाही.
सरकारी रुग्णालयांतील बाह्य रुग्णकक्ष अर्थात ओपीडी हे कायम गजबजलेले असते. या ओपीडीला बंद ठेवणे. एखाद्या कार्यक्रमासाठी रुग्णांना माघारी पाठवणे हा प्रकारच माणुसकी शून्यतेचे प्रतीक आहे. या प्रकाराबाबत महापालिकेच्या आरोग्य विभागाकडून जो काही चौकशीचा अहवाल येईल, तो येईलच. त्यातून काहीतरी सिद्ध होईल किंवा होणारही नाही. पण सार्वजनिक ठिकाणी असे प्रकार करणे मुळात चुकीचे आहे.
गेल्या काही वर्षापासून सरकारी कार्यालयांत हळदीकुंकू समारंभ, जयंती, इतर पूजा असे कार्यक्रम होत असतात. मुळात सरकारी कार्यालयात धार्मिक कार्यक्रम करू नये असा जीआरच सरकारने काढलेला आहे. पण देवभोळ्या कर्मचा-यांना ते सांगणार कोण? कोणी तसे सांगण्याचा प्रयत्न केल्यास..
काही दिवसांपूर्वी प्रसिद्ध गायक सोनू निगम विमानातून प्रवास करीत असताना हवाई सुंदरींनी त्याला गाणे गाण्यास प्रवृत्त केले. त्यानंतर हवाई सुंदरीसह अनेकांवर निलंबनाची कारवाई करण्यात आली होती.
सार्वजनिक ठिकाणी कोणालाही बेधुंदपणे वावरता येत नाही. त्यावर काही निर्बंध आहेत. ते आपणही पाळलेच पाहिजेत. जो ते पाळत नाही, त्यावर कारवाई होते. या प्रकरणात या रुग्णालयातील कर्मचारी दोषी आढळल्यास त्यांच्यावर कारवाई व्हावी. अन्यथा अशा पद्धतीने बेबंद होऊन कृत्य करण्याचे लायसन्सच मिळाले, अशी प्रवृत्ती बळावू शकते.
धर्म ही खरी तर नाजूक बाब आहे, किंबहुना ती खासगीही असावी. पण आपल्याकडे जेव्हा धर्माच्या नावावर सार्वजनिकरीत्या धांगडधिंगा सुरू असतो, तो योग्य कसा असेल? त्यामुळेच आपल्या मनात असलेल्या श्रद्धा या फक्त आपल्यापुरत्या मर्यादित ठेवल्यास, किंबहुना त्याचे हिडीस प्रदर्शन न करताही अनेक चांगल्या गोष्टी करता येऊ शकतात.
काही जण या हळदीकुंकू समारंभाचे कौतुक करतील. रुग्णालयाचे विश्व तसे रुक्ष, त्यात अशा कार्यक्रमातून चार आनंदाचे क्षण रिमझिमले तर बिघडले कुठे? असा सवालही केला जाईल. मुळात आनंद साजरा करण्यावर हरकत नसावी. पण तो कुठे, कसा व कधी करावा, याबाबत काहीतरी तारतम्य पाहिजे. ते तारतम्य सुटते तेव्हाच तो विषय चर्चेचा होतो.