Sunday, July 7, 2024
Google search engine
Homeप्रहार ब्लॉगउपचारासाठी ‘इंटरनेट’चा वापर ठरू शकतो जीवघेणा!

उपचारासाठी ‘इंटरनेट’चा वापर ठरू शकतो जीवघेणा!

बदलत्या तंत्रज्ञानाच्या युगात इंटरनेटवर आता सर्व सुविधा उपलब्ध झालेल्या आहेत. धकाधकीच्या या जीवनशैलीत बरेच लोक आरोग्याशी निगडित तक्रारी घेऊन डॉक्टरांकडे न जाता इंटरनेटवरूनच आपल्या आजाराचे ऑनलाईन निदान करून घेत असल्याची धक्कादायक बाब उघडकीस आली आहे. अधिक श्रम व पैसा वाया न घालवता इंटरनेटद्वारे उपचार होत आहे ना? असे मानून अनेक लोक या व्यसनाच्या आहारी जाऊ लागले आहेत. इंटरनेटवरून उपचारपद्धतीचे हे व्यसन प्राणघातक ठरू शकते, याची साधी कल्पना सुद्धा या लोकांना नसावी. म्हणूनच तर डॉक्टरांचा सल्ला न घेता परस्पर उपचार करून घेणा-या लोकांची संख्या दिवसेंदिवस वाढताना दिसून येत आहे.

online medicineसध्याचे युग हे धकाधकीचे आहे. वाढते वय व सततची दगदग यामुळे आरोग्यासंदर्भातील विविध तक्रारी डोके वर काढू लागतात. डोकेदुखी, निद्रानाश, सांधेदुखी, मधुमेह, सर्दी, खोकला इत्यादी आजार बळावतात. इतिहासात मागे डोकावून पाहिल्यास लक्षात येईल की, पूर्वी एखाद्याला त्रास होत असल्यास त्याला नेमका कोणता आजार झाला आहे. याचे अचुक निदान करण्यासाठी ‘वैद्य’ असायचे. वैद्यांच्या तपासणीनंतरच रोगाचे निदान होत असे. याशिवाय, आजारातून मार्ग काढण्यासाठी काही जण ‘आजीबाईचा बटव्या’द्वारे घरगुती उपचार करत असे. पूर्वी प्रत्येकांच्या घरामध्ये ओवा, काळे मीठ असायचे. या गोष्टीमुळे सर्दी, पडसे आणि खोकला बरा होत असे. आजीचा बटवा असो किंवा विडय़ाच्या पानाचा डबा हा ‘आयुर्वेदिक’ पदार्थाचा खजिनाच असायचा. घरात कुणी आजारी पडले तर तातडीने उपचार म्हणून हेच पदार्थ कामी यायचे. देवीची लस, पोलिओ अशा अनेक लसींची गरज आजीच्या हातची घुटी भागवायची. या उपचारांमुळे आजार पटकन बराही होत होता. मात्र, आता ‘आजीबाईचा बटवा’ घराघरातून दुरापास्त झाला आहे. सध्याच्या नवीन पिढीला आजीबाईचा बटवा म्हणजे काय हेच माहीत नसते, याचीच खंत वाटते. पण, सध्याच्या तंत्रज्ञानाच्या युगात इंटरनेटद्वारे घरी बसल्या आजाराचे निदान करणे सोपे झाले आहे. त्यामुळे, धकाधकीच्या या जीवनशैलीत बरेच लोक आरोग्याशी निगडित तक्रारी घेऊन डॉक्टरांकडे न जाता इंटरनेटवरूनच आपल्या आजाराचे ऑनलाईन निदान करून घेतात. यामुळे संसर्गजन्य आजाराचे निदान वेळेपूर्वीच करणे शक्य झाले आहे. पण, आता निदान झाल्यानंतरही एक पाऊल पुढे टाकत इंटरनेटचाच वापर करून बहुतांश लोक उपचारपद्धत जाणून स्वत: उपचार करून घेत आहेत. 

महाराष्ट्र असोसिएशन ऑफ रेसिडन्स डॉक्टर्स (मार्ड) तर्फे करण्यात आलेल्या सर्वेक्षणात मुंबईत दररोज १० जणांपैकी नऊ जण आजाराचे निदान झाल्यानंतर उपचारासाठी डॉक्टरांकडे न जाता इंटरनेटद्वारे उपचारपद्धत जाणून स्वत:चा उपचार स्वत: करून घेत असल्याचे उघड झाले आहे. यात ताप, सर्दी, खोकला, हिवताप, जुलाब यांसारख्या साधारण आजारांचा समावेश आहे. मार्ड संघटनेतर्फे पालिकेच्या तीन प्रमुख रुग्णालयातील निवासी डॉक्टरांनी ४०० रुग्णांशी संवाद साधला. या ४०० रुग्णांपैकी ३२० रुग्ण आजारासंदर्भात जाणून घेण्यासाठी इंटरनेटचा वापर करत असल्याचे स्पष्ट झाले. तर ११० जण दररोज इंटरनेटचा वापर करतात. याशिवाय, डॉक्टरांचा सल्ला न घेता ५६ जण इंटरनेटच्या आधारे औषधांचे सेवन करत असल्याने यातील १२ जणांवर या औषधांचे दुष्परिणाम झाल्याचे समोर आले आहे. त्यानंतर हे रुग्ण अत्यंत गंभीर अवस्थेत डॉक्टराकडे उपचारासाठी येतात. याशिवाय ३२ जणांना डॉक्टरांच्या उपचारपद्धतीपेक्षा इंटरनेटवरील उपचार जास्त सोयीस्कर वाटत असल्याचे या सर्वेक्षणाच्या अहवालात नमूद करण्यात आले आहे.

‘इंटरनेट’च्या मदतीने आवश्यक ती माहिती मिळवणे यात काहीच गैर नाही. पण, याचा वापर करून आजारावर उपचार करण्याचे तंत्र शिकून स्वत:वर त्याचा प्रयोग करणे अतिशय घातक आहे. लोकांमध्ये इंटरनेटवरील उपचारपद्धतीमुळे गैरसमज वाढू लागला आहे. उदाहरणार्थ, गोड पदार्थाचे सेवन केल्यास मधुमेहाची शक्यता वाढते, असे अनेकाना वाटते. पण, गोड पदार्थ खाल्ल्याने मधुमेह होत नाही, हा निव्वळ गैरसमज आहे. जो पूर्वीपासून लोकांत पसरत आलेला आहे. महत्त्वाचे म्हणजे कोणत्याही पदार्थाचे अतिरिक्त सेवन करणे हे शरीरासाठी घातक असते. मात्र, प्रमाणात एखादा पदार्थ खाल्ल्यास आरोग्यावर परिणाम होत नाही. त्याचप्रमाणे इंटरनेटवरून उपचारपद्धती जाणून स्वत:वर उपचार करता येणे, असा समज पसरू लागला आहे. हा समज एखाद्याच्या जीवावर बेतू शकतो. त्यामुळे इंटरनेटद्वारे उपचार करता येऊ शकतो. हा गैरसमज दूर करणे अत्यंत गरजेचे आहे. याकरिता डॉक्टरांनी ‘ट्रस्ट युवर डॉक्टर, नॉट विकिपीडिया’ ही मोहीम हाती घेतली आहे. पण या मोहिमेला किती प्रतिसाद मिळणार हे वेळ आल्यावरच कळेल. पण तत्पूर्वी, या प्रकारांवर आळा घालण्यासाठी काही गोष्टी करू शकतो. जसे, काही महिन्यांपूर्वी डॉक्टरांच्या प्रिस्क्रिप्शन शिवाय औषधांची ऑनलाईन खरेदी करण्यावरून वादंग निर्माण झाला होता. यासंदर्भात विविध स्तरातून सरकारवर टीकेची झोडही उठविण्यात आली होती.

त्यावेळी राज्य सरकारच्या अन्न व औषध प्रशासनाने याकडे गांभीर्याने लक्ष वेधून ऑनलाईन वेबसाईटवरून औषधांच्या खरेदी-विक्रीवर बंदी घातली होती. त्याचप्रमाणे इंटरनेटवर सुद्धा आजाराची माहिती व त्यावरील उपचारपद्धत जाणून घेण्यासाठी सरकारने काही ठोस नियमावली आखून दिली पाहिजे. जेणेकरून कोणती व्यक्ती कोणत्या आजाराची माहिती घेते व उपचारपद्धती जाणून घेते याची नोंद ठेवता येईल. जेणेकरून नोंद ठेवण्यात आली तर कदाचित इंटरनेटवरून आजारावर उपचार करणा-या लोकांच्या या सवयीला चाप बसेल. व भविष्यात उद्भवणारा धोका काहीसा कमी होण्यास मदत होईल.

RELATED ARTICLES

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisment -
Google search engine

Most Popular

Recent Comments

राजेंद्र डोरले on सोरायसिस बरा होऊ शकतो!!
राजेंद्र डोरले on सोरायसिस बरा होऊ शकतो!!
मुकुंद बालाजी जाधव on हळद शेती करूया; श्रीमंत होऊया!
हेमंत तुळशीराम म्हस्के. on विकासाची नवी संधी : बटेर पालन
राजेश सावंत on वा रे सत्ताधीश
उढाणे अमोल दिनकर on विधान परिषद प्रश्नोत्तरे
राम आप्पा यमगर on संपर्क
कमलकांत देशमुख on .. तर तक्रार कुठे करायची?
Harshada maruti kulkarni on संदेसे आते थे..
शिवाजी वटकर on कविता म्हणजे काय?
Deepti jadhav on संपर्क
बाळासाहेब सुखदेव बो-हाडे on घरच्या घरी फायदेशीर व्यवसाय
राज कालापाड on कविता म्हणजे काय?
अमोल वसंतराव कुर्जेकर रा ,मंगलादेवी ता . नेर .जि . यवतमाळ on संपर्क
तुळशीदास धांडे on घराचं नामकरण..
Kunal Someshwar Kamble on भारत बंदला हिंसक वळण- मध्य प्रदेशातील ग्वालिअर आणि मुरैना येथे झालेल्या हिंसाचारात ४ जणांचा मृत्यू, मध्य प्रदेशमधील मुरैना येथे एका युवकाचा मृत्यू; राज्यातील काही भागांमध्ये संचारबंदी, ग्वाल्हेरमध्ये झालेल्या हिंसाचारात १९ जखमी, दोघांची प्रकृती चिंताजनक, राजस्थानमधील बाडमेरमध्ये आंदोलनकर्त्यांनी वाहनांना आग लावली. मध्य प्रदेश, राजस्थानमधील काही जिल्ह्यांमध्ये इंटरनेट सेवा उद्या सायंकाळपर्यंत बंद, मेरठमध्ये बंदला हिंसक वळण; आंदोलनकर्त्यांनी वाहनांना आग लावली, नागपुरमध्ये आंदोलकांनी इंदोरा चौकात बसला आग लावली, जालना येथे दलित संघटनांनी पुकारलेल्या भारत बंद दरम्यान अंबड चौफुलीजवळ एसटीसह एका जीपच्या काचा फोडल्या.
बाळासाहेब सिताराम धुमाळ on आमच्या बद्दल
नवनाथ विष्णू म्हेञे on अपंगांच्या नावाने..
स्वप्नील चीचोलकर on शाळेच्या सुखद आठवणी
सुशांत सुरणकर on अभिजात भाषा
Sangam polkamwad on आळशी मांजर
Sawle Dnyaneshvar motiram sawal on सर्वश्रेष्ठ देहदान
आळंदे रघुनाथ शंकर. मु. पो. ता. राधानगरी (कोल्हापुर) on शिक्षकांचे पगार होणार ‘ऑफलाईन’
santosh shingade on संपर्क
PRASHANT B SONTAKKE on संपर्क
Vinayak Sarvanje on संपर्क
Rohit Jadhav on संपर्क
श्रीकांत ओक, उर्फ ओक काका सिंहगड रोड, पर्वती, पुणे-30 on प्राचीन गोंडवन महाखंडाचे कोडे उलगडले
दत्ताराम प्रकाश गोरीवले on दृष्टिहिनांची काठी तंत्रज्ञान
ravindra gawade on संपर्क
..प्रकाश जोशी on तेहतीस कोटी देव कोणते?
..प्रकाश जोशी on तेहतीस कोटी देव कोणते?
प्रा. विठ्ठलराव भि. ख्याडे (बारामती) on भटक्या कुत्र्यांची दहशत कायम
शिवाजी उत्तमराव पवार on सदाभाऊंची ‘रयत क्रांती संघटना’
Vitthalrao B. Khyade on संपर्क
Adinath Kinge on दगडफूल
महाराष्ट्र डिजिटल सेवा केंद्र on हेल्पलाइन
Vitthalrao B. Khyade on संपर्क
Vitthalrao B. Khyade on संपर्क
Narendra rathod on Aashish Kataria
Yogesh Bhati on भयाचे भूत..
Rahul on E-Book
Satish Pakhre on NEW LIVE SCORECARD 1
जितेंद्र शांताराम म्हात्रे on उत्तम मार्गदर्शन गरजेचे
SALMAN KHAN on संपर्क
विवेक प्रदिप भोसले on नेमबाजी प्रशिक्षण
Uday Nagargoje on ५१ मध्ये ७
vikas mayekar on मूक मोर्चा
अशोक भेके on RSS NEWS
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
भाई, लय भारी!!! भाई जोरात, बाकी सगळे भ्रमात!!!!! on चिपळुणातील राष्ट्रवादीचे सर्वाधिकार रमेश कदम यांच्याकडे!
अशोक भेके on महात्मा…
अशोक जी मांजरे on संपर्क
कुवर सुनिल वेच्या on सातबारा : आपल्या मोबाईलमध्ये..
अशोक भेके on आमच्या बद्दल
अशोक भेके on संपर्क
mahesh kadam on रामघळ
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
KVRaman on Advertise with us
KVRaman on Advertise with us
श्रीकांत धर्माळे on दातेगड ऊर्फ सुंदरगड
भारती बिबिकर on भूरीभद्रेचे परोपकार
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
शहाजी भोसले on प्रचितगडाची प्रचिती
Amit Avikant Jadhav on आमच्या बद्दल
DATTATRAY KADAM PLEASE GIVE AHOME TO GIREENI KAMGAR EMERJENCY on घरांची ९ लाख किंमत कामगार भरणार कुठून?
SAMBHAJI BHOITE on अनुभव
भारती बिबिकर on भुजंगासन
भारती बिबिकर on एकटेपणाची सल
भारती बिबिकर on वास्तवादी अभिनेता
गजानन किशनराव पिंपळगावकर on अपंगांच्या नावाने..
rajesh on संपर्क
Mahesh on संपर्क
सौ. अनिता पाटील on उद्योग करायचाय, पण कोणता?
anil rangankar on फसवणूक
Uday Tayshete on भीषण आग..
bipin b bagwe on आज टिप ऽऽर!
सुनिल गुरव on Live Score Card
राजेश पां मालवणकर. on दत्तकांचे अनाथालय!
राजेश पां मालवणकर. on दत्तकांचे अनाथालय!
श्याम कुवळेकर on पैसा झाला मोठा!
sachin jawanjal on संपर्क
Siddhartha Patil on संपर्क
रविंद्र सोनवणे on पाण्याचा वापर जरा जपून..
रविंद्र सोनवणे on पाण्याचा वापर जरा जपून..
भारतीय शस्त्रे हा ऍक मुलभुत पाÀ€à¤¯à¤¾ आहे on भारतीय संरक्षण सिद्धता मजबूत
विजय कुडतरकर on माझी आई
ऋषिकेश पवार on थांबा, २५ वर्षे!
राम मनजुळे on वाँटेड बायको नंबर १
chandrakant raulwar on बोलबच्चन मोदी
विद्याधर पोखरकर on आविष्कार शोधणार नाटककार!
anil surwase on संपर्क
अभिमन्यू यशवंत अळतेकर on मुस्लिम असल्याने नोकरी नाकारली
anil rangankar on वैशाख वणवा
prabhakar pawar on आजोळचे दिवस
rajesh on संपर्क
leenal gawade on संपर्क
anil rangankar on कचरा नकोच!
Trupti Rane on मनातलं
श्री. दत्तात्रेय मस्के on संपर्क
भास्करराव यमनाजी नरसाळे on शिवसेनेवर कसा विश्वास ठेवायचा?
Trupti Rane on मनातलं
Prachi K on मनातलं
मुबादेवी दागीना बाज़ार एसोसिएशन on उत्सवांतील गोंगाट थंडावणार!
SHRADDHA on मनातलं
Rajeev Atmaram Rale on पारधीचे पोस्त
Trupti Rane on मनातलं
Trupti Rane on मनातलं
rajani kulkarni on मनातलं
rohini joshi on मनातलं
rajesh on संपर्क
Ganesh Shetgaonkar on संपर्क
Suhas Ramchandra Keer on खाकीला डाग!
Shubhangi bhargave on अच्छा लगता है
Ajay Godbole on Prahaar Smartkey Solution
गणेश शिवराम घाणेकर on रघुराम राजन ‘गव्हर्नर ऑफ इयर’
पुंडलिक कोलम्बकर on आमच्या बद्दल
Paresh baba on सिगारेट
raghunath pawar on Prahaar Smartkey Solution
चंद्रशेखर दत्तात्रय पिलाणे on संस्कृतीचे भक्कम शिलेदार वीरगळ
भात मळणी मशिन on भातझोडणी झाली सोपी
rahul on गु-हाळ
mandaar gawde on जिंकणारच!
Apurva Oka on पाणी
नीलेश यशवंत केळकर . on होय, माझा पराभव झाला!
Chitra Bapat on पाणी
Nitin Shrikant Parab on जिंकणारच!
SANDIP PASHTE on जिंकणारच!
Suhas Ramchandra Keer on चमकेशगिरी
अर्चना तेलोरे on जीवघेणा आगाऊपणा
प्रथमेश मिलिंद कुलकर्णी on रुपक त्रिपुरारी पौर्णिमेचे
Reena patil on दहीहंडी
हेमंतकुमार दिक्षित on वैरीण वाटे टेप
Siddhesh T. Bavkar on वाघ तो वाघच
विद्याधर बबन पोखरकर on पाऊस हसतो आहे!
Sachin Ambadas Dabhade on स‘माज’
दिनेश गांवकर/विजय भालेकर on माझ्या जन्मभूमीतच माझा पराभव!
Prakash Dalvi on विजय सलामी
#‎प्रहारन्यूज‬ Sabse FAST NEWS on एक रुपयात पाणी
madhuri onkar vartale on नाच रे मोरा…
मनोज कापडे on फॅमिली फार्मिग
dattaram gandhare on रेल्वे ठप्प
JAIDEEP SAWANT on “सिंग साहब
Sunil Patil on ऊस पेटला
किशोर कुलकराणी on साक्षरता ‘म मराठी’ची!
madhuri vartale on पेन स्टॅण्ड
प्रा. बालाजी शिंदे ,नेरूळ on श्रीलंकेत उभारणार डॉ. आंबेडकर भवन
प्रबोध मधुकर माणगावकर, कोलशेत, ठाणे on हॅटट्रिक करणार!
कमलाकर दत्तात्रेय गुर्जर on कोकण रेल्वेचे डबे वाढवा!
कमलाकर गुर्जर, कळवा on भाजीविक्रीत दलाल नकोत !
कमलाकर गुर्जर, कळवा on मरण स्वस्त! जगणे महाग!!
Dinesh Dhanawade on आनंदाची चाळ
प्राची गुर्जर, कळवा on जबाबदारी सर्वाची
प्राची गुर्जर, कळवा on ‘राव’डी मागणी!
ज्ञानेश एकनाथराव (नाना) कणसे on ‘राव’डी मागणी!
प्राची गुर्जर, कळवा on शिक्षणाचे वाजले बारा!
राजेश्वरी सावंत on मुसळधार..!..बेहाल..!!
Vinod Raje on महाकुंभ
विकास वि. देशमुख on औषध विक्रेत्यांची मनमानी
दीपक पाटणे on ♥♥ साथ ही तुझी…♥♥
अभिषेक सावंत on ♥♥ साथ ही तुझी…♥♥
तेजस्विनी मोरे on ♥♥ साथ ही तुझी…♥♥
रवींद्र खैरनार on सैतानाचा बाप
एक सांताकृझवासी on एसीपी वसंत ढोबळे यांची बदली
समीर कारखानीस, मुंबई. on दोन भारतीय सैनिकांचा शिरच्छेद
समीर कारखानीस, मुंबई. on …तर परिणाम वाईट होतील
पवनकुमार बंडगर on आता तरी… जागे व्हा!
amit padwal on सुखोई सफर
समीर, मुंबई on कसाब फासावर
प्रहार प्रतिनिधी on ऑस्करची ‘बर्फी’ आंबट