दिनदर्शिका : कविता आणि काव्यकोडी

  31

महिन्यानुसार ही
बदलते पाने
रोज नव्या दिवसाचे
गाते नवे गाणे

ऑफिस, घर, शाळेत
हमखास दिसते
बारोमास भिंतीवर
लटकून बसते

वारांना जोड सांगे
सण, उत्सवांची
जयंती, पुण्यतिथी
कळे थोरामोठ्यांची

पंचांगातील सारेच
ठेवते ही मांडून
मराठी महिन्यांची
महती जाते सांगून

सूर्योदय, सूर्यास्त
पौर्णिमा, अमावस्या
सांगते राशींची
दशा आणि दिशा

कुणी म्हणती कॅलेंडर
कुणी दिनदर्शिका
अचूक तारीख, वार
पटकन सांगते बरं का!

काव्यकोडी - एकनाथ आव्हाड


१)कान मोठे, तोंड छोटे
शेपटी आहे लांब
सतत कुरतडण्याची
सवय याची घाण

धान्याची नासाडी हा
फारच करत असतो
मांजराला पाहून कोण
बिळात जाऊन बसतो?

२)लवचिक शरीर, तीक्ष्ण नखे
अंगावर केस खूप
पाळीव प्राणी म्हणून
प्रसिद्ध तिचे रूप

म्याँव म्याँव करून
घरभर बसते खेळत
उंदराच्या मागे मागे
कोण असते पळत?

३) नदी, पाण्यात डुबणारी
दलदलीत लोळणारी
कधी शिंगे उगारून
शत्रूमागे पळणारी

कोळशासारखा रंग काळा
शरीर मजबूत तिचे
दूध देते भरपूर
नाव काय हिचे?

उत्तर -
१)उंदीर
२)मांजर
३) म्हैस
Comments
Add Comment

बदल स्वीकारणारा माणूस !

प्रतिभारंग : प्रा. प्रतिभा सराफ खूप दिवसांपासून वाटत होते की, एआयवर लिहावे. आज अचानक एका चित्रकार मित्राचा फोन

साधू आणि सरपंच

कथा : रमेश तांबे एका गावात एक साधू राहायचा. गावातल्या एका देवळात तो विशिष्ट वेळी बसलेला असायचा. तेजःपूंज चेहरा,

सूर्योदय व सूर्यास्त कसे होतात?

कथा :प्रा. देवबा पाटील आज आदित्य आपल्या मनाशी काहीतरी ठरवूनच शाळेत गेला; परंतु सकाळी सुभाष त्याला शाळेत काही

गोष्ट एका उंदराची!

कथा : रमेश तांबे एक होता उंदीर. तो एका घरात राहायचा. घरभर फिरायचा. मि

सूर्य चालताना का दिसतो?

कथा : प्रा. देवबा पाटील आदित्यची त्याच्यासारख्याच एका हुशार पण गरीब मुलासोबत आता चांगली ओळख झाली होती. तो मुलगा

इलो मिरग

वैष्णवी भोगले खरंच कोकणातल्या मिरगाच्या पावसाची एक वेगळीच मज्जा असते. कोकण तसं वर्षभर सुंदर दिसलं तरी अधिक