दिनदर्शिका : कविता आणि काव्यकोडी

महिन्यानुसार ही
बदलते पाने
रोज नव्या दिवसाचे
गाते नवे गाणे

ऑफिस, घर, शाळेत
हमखास दिसते
बारोमास भिंतीवर
लटकून बसते

वारांना जोड सांगे
सण, उत्सवांची
जयंती, पुण्यतिथी
कळे थोरामोठ्यांची

पंचांगातील सारेच
ठेवते ही मांडून
मराठी महिन्यांची
महती जाते सांगून

सूर्योदय, सूर्यास्त
पौर्णिमा, अमावस्या
सांगते राशींची
दशा आणि दिशा

कुणी म्हणती कॅलेंडर
कुणी दिनदर्शिका
अचूक तारीख, वार
पटकन सांगते बरं का!

काव्यकोडी - एकनाथ आव्हाड


१)कान मोठे, तोंड छोटे
शेपटी आहे लांब
सतत कुरतडण्याची
सवय याची घाण

धान्याची नासाडी हा
फारच करत असतो
मांजराला पाहून कोण
बिळात जाऊन बसतो?

२)लवचिक शरीर, तीक्ष्ण नखे
अंगावर केस खूप
पाळीव प्राणी म्हणून
प्रसिद्ध तिचे रूप

म्याँव म्याँव करून
घरभर बसते खेळत
उंदराच्या मागे मागे
कोण असते पळत?

३) नदी, पाण्यात डुबणारी
दलदलीत लोळणारी
कधी शिंगे उगारून
शत्रूमागे पळणारी

कोळशासारखा रंग काळा
शरीर मजबूत तिचे
दूध देते भरपूर
नाव काय हिचे?

उत्तर -
१)उंदीर
२)मांजर
३) म्हैस
Comments
Add Comment

कोणासाठी...?

प्रतिभारंग : प्रा. प्रतिभा सराफ आज दुपारी एका कार्यक्रमाच्या निमित्ताने मी आणि माझी मैत्रीण रजनी मुलुंडला

माणूस बदलू शकतो

लहानशा गोष्टी, मोठा अर्थ : शिल्पा अष्टमकर माणूस हा विचार, भावना आणि कृती असलेला संवेदनशील प्राणी आहे. परिस्थिती,

स्ट्रॉ ने पेय कशी पितात?

कथा : प्रा. देवबा पाटील त्या दिवशीही सीता व निता या दोघी बहिणींनी शाळेतून घरी येताबरोबर आपला अभ्यास करून घेतला. नि

बाळाचा हट्ट!

कथा : रमेश तांबे एक होती मांजर आणि तिला होतं एक बाळ! पांढऱ्याशुभ्र रंगाचं, घाऱ्या घाऱ्या डोळ्यांचं! ते खूप खेळायचं,

प्रयत्नवादाला स्वीकारा

लहानशा गोष्टी, मोठा अर्थ : शिल्पा अष्टमकर केल्याने होत आहे रे।  आधी केलेची पाहिजे।

विष

प्रतिभारंग : प्रा. प्रतिभा सराफ ‘विष’ हा विषय? बापरे! आजच्या विषयाचे नाव बघून थोडसे घाबरायलाच होतंय ना? पण कोणते