हाक दिली, साद मला दे
कुंकवाचा माझा धनी, बळ वाघाचं आलंया
भरलेल्या मोटंवाणी मन भरून गेलंया
ओढ फुलाला वाऱ्याची, जशी खूण इशाऱ्याची
माझ्या सजणाला कळू दे
सूर भेटला सूराला, गाणं आलं तालावर
खुळ्या आनंदाचं माझ्या हासू तुझ्या गालावर
भरजरीचा हिरवा शेला पांघरून नवा
शिवार हे सारं खुलू दे
थेंब न्हवं हे घामाचं, त्याचं बनतील मोती
घास देईल सुखाचा, लई मायाळू ही माती
न्याहारीच्या वखुताला, घडीभर इसाव्याला
सावली ही संग मिळू दे
गीत : जगदीश खेबूडकर
स्वर : अनुराधा पौडवाल, सुरेश वाडकर
नको करू सखी...
नको करू सखी असा साजिरा शृंगार
आधीच कट्यार! त्यात जीवघेणी धार ?
कशाला रेखिशी अशी छ्टेल भिवई ?
माझ्या मरणाची उगा उठेल आवई !
कशासाठी घालायचे काजळ डोळ्यांत ?
गर्द डोहावर राणी पसरेल रात!
कशास द्यायची अशी मुखाला लखाकी ?
आधीच विरह! त्यात पौर्णिमा व्हायची!!
उटीत लपेटू नको काया धुंदफुंद !
चांदण्यात भिनतील चंदनाचे गंध !
नको करू सखी असा साजिरा शृंगार
अंगावर पडतील अनंगाचे वार !
गीत : संदीप खरे
