चांदोबाच्या देशात : कविता आणि काव्यकोडी

  64

झाडावर चढू,
आकाशात उडू
ढगांच्या गादीवर,
धपकन पडू

मऊ मऊ ढगांवर,
घडीभर लोळू
चमचम चांदण्याशी,
लपाछपी खेळू

पळणाऱ्या चांदोबाच्या,
मागे मागे धावू
चांदण्यांच्या पंक्तीला,
पोटभर जेवू

चांदोबाशी गोडीनं,
खूप खूप बोलू
घरातल्या गमती,
सांगत चालू

चालून चालून,
दुखतील पाय
चांदोबा बोलेल मला,
“दमलास काय?

बस माझ्या पाठीवर,
फिरायला जाऊ
आकाशगंगा जरा,
जवळून पाहू”

चांदोबाच्या पाठीवर,
पटकन बसू
आकाशात फिरताना,
ताऱ्यांसारखं हसू

काव्यकोडी - एकनाथ आव्हाड


१)जीवनलहरी, विशाखा
वादळवेल, छंदोमयी
काव्यामृताचा आस्वाद
कविता यांची देई

पृथ्वीचे प्रेमगीत
त्यांनीच खरे गायले
नटसम्राट नाटक
कोणी बरं लिहिले ?

२) साप दिसताच
म्हणतात बापरे !
रडला कुणी की
म्हणतात अरेरे!

भावनांच्या रसात
बुडून उभे राही
कोणते हे चिन्ह
लिखाणात येई?

३) तीन कोनांचा
होई त्रिकोण
चार कोनांचा
अर्थात चौकोन

पाच कोनांच्याला
पंचकोन म्हणतो
सहा कोनांच्याचं
नाव काय सांगतो ?

उत्तर -

१) कुसुमाग्रज
२) उद्गारवाचक चिन्ह
३) षटकोन
Comments
Add Comment

गोष्ट एका उंदराची!

कथा : रमेश तांबे एक होता उंदीर. तो एका घरात राहायचा. घरभर फिरायचा. मि

सूर्य चालताना का दिसतो?

कथा : प्रा. देवबा पाटील आदित्यची त्याच्यासारख्याच एका हुशार पण गरीब मुलासोबत आता चांगली ओळख झाली होती. तो मुलगा

इलो मिरग

वैष्णवी भोगले खरंच कोकणातल्या मिरगाच्या पावसाची एक वेगळीच मज्जा असते. कोकण तसं वर्षभर सुंदर दिसलं तरी अधिक

सिडनीमध्ये मुंबईचा वडा-पाव

अजित राऊत आम्ही ऑस्ट्रेलियात अनेक प्रेक्षणीय ठिकाणी फिरलो. त्यातील प्रमुख म्हणजे सुप्रसिद्ध ऑपेरा हाऊस, तसेच

काव्यकोडी

एकनाथ आव्हाड गुरुजी गुरुजी आमचे रोजच फळ्यावर लिहायचे सुविचार म्हणायचे सुविचारासारखा

मेरी बात और हैं...

नॉस्टॅल्जिया : श्रीनिवास बेलसरे साहिर म्हणजे तरल शायरीचा हॉलमार्क! हळव्या, उत्कट भावना तळहातावर घेऊन तुमच्या