निसर्गसखा : कविता आणि काव्यकोडी

सावळे आभाळ
गहिरे मेघ
उमटली गालावर
हसरी रेघ


उंच झाडे
हिरवीगार पाने
ओल्या मातीचे
मधुर तराणे


विशाल पर्वत
दाट हिरवळ
मंद हवेत
फुलांचा दरवळ


गाणारी नदी
नाचणारे पाणी
ओठावर फुलती
पाऊस गाणी


चैतन्य सारे
भरून उरावे
रोजचे दिवस
नवीन व्हावे


निसर्ग सखा
घालितो साद
साधू एकमेकांशी
सुखद संवाद



काव्यकोडी - एकनाथ आव्हाड


१) सर्कशीचा खरा प्राण
तोच आहे खरा
त्याच्याशिवाय खेळ
होत नाही पुरा


विचित्र पोशाखात
दिसे मजेदार
कोणत्या या वल्लीला
टाळ्या मिळती फार?


२) डोक्यावरी जेव्हा
फिरे तिचा हात
सुरकुतलेल्या हातांमध्ये
माया किती दाट


नंबर पहिला आला की
घेते अजून पापा
कोण बरं आपल्यासाठी
असते देवबाप्पा?


३) तो नसला की
झाडही रुसते
धरणीमाय तर
गप्पच बसते


तो आल्यावर पानं
वाजवतात टाळ्या
कुणाला झेलत
हसतात कळ्या?



उत्तर -


१) विदूषक
२) आजी
३) पाऊस

Comments
Add Comment

मनाची श्रीमंती!

कथा : रमेश तांबे दिवाळी नुकतीच संपली होती. दिवाळीचे चार-पाच दिवस कसे संपले हे नमिताला कळलेच नव्हते. दिवाळी येणार

पारदर्शक पदार्थ

कथा : प्रा. देवबा पाटील सीता व निता या दोघी बहिणींना जशी अभ्यासाची गोडी होती तशीच वाचनाचीसुद्धा आवड होती. त्या सतत

बदलांचा स्वीकार!

खरे तर बदलांचा स्वीकार करणे याला खूप चांगला इंग्रजी शब्द आहे ऍडॉप्शन! आपण कितीही मनात आणले तरी आपल्याला हवे तसे

कचरा कचराकुंडीतच टाकावा !

लहानशा गोष्टी, मोठा अर्थ : शिल्पा अष्टमकर ‘स्वच्छ मुंबई ,सुंदर मुंबई ‘ असे फलक मुंबईत ठिकठिकाणी आपण पाहतो. अनेक

सूर्यप्रकाशाचे रंग

कथा : प्रा. देवबा पाटील सीता आणि नीता या सख्ख्या बहिणीच असल्याने दोघींचे आपसातही छान मेतकूट जमायचे. दोघीही नेहमी

खरी पूजा

कथा : रमेश तांबे अजितच्या घराजवळच गणपतीचं एक मंदिर होतं. त्याची आजी दररोज सकाळी पूजेसाठी मंदिरात जायची. जवळजवळ