काव्यरंग : पाऊस मायेची शिंपण

  12

धरणीची होता लाही, तू शिंपतो मायेचे पाणी
चिंब चिंब भिजताना, मुले गातात तुझी गाणी


हिख्या हिरव्या शेताने, पाखरांना फुटते वाणी
तू रिमझिम बरसताना, डोलतात झाडे अवनी


श्रावणात सण बहरता, शृंगारात सजते सजणी
मेघातून येता जलधारा, पापणीतले संपते पाणी


तू सरसरत येताना, करतोस आनंदाची पेरणी
तू यावे असेच भेटाया, जीवलगा तू या जीवनी



- स्वाती गावडे, ठाणे

पहिला पाऊस


बदाबदा किती...
कोसळतोय तू...
भिजवित सुटला चिंबचिंब
सारा आसमंत तू...!!

सृष्टी भिजली सारी...
हरित तृनही शहारले...
डोंगर दर्यातूनही पाहा
झरे नाले प्रसवले...!!


हिरव्या रानी गर्द शिवांरी,
झरझर नाले ओथंबले...
लाल, पिवळ्या, हिरव्या
पानांवर मोती विसावले…!!


किमया मोठीच न्यारी,
सर्वत्र आनंदून बहरले,
रंगबिरंगी इंद्रधनुचे तोरण
नभोमंडपी सजले...!!


ऊन पावसाच्या सरी
लपंडाव सुरू झाले..
तुझ्या येण्याने पाहा
बालचमुही खेळात रंगले...!!



- अलका सानप, मुंबई
Comments
Add Comment

जीवनात झाड व्हा !

लहानशा गोष्टी, मोठा अर्थ : शिल्पा अष्टमकर लहान मुलांना मोठी माणसे नेहमीच एक प्रश्न विचारतात. कोणता ते ओळख पाहू! तू

शेवटचा संदेश!

डॉ. प्रा. वैशाली वाढे ती सकाळ काहीशी वेगळीच होती. रविवार असल्यामुळे जवळपास सर्वांच्याच घरी चिकन, मटण आणि विविध

संवाद एकाकी फुलाशी

सहजच : शुभांगी मांडे खारकर त्या फुलाला कुणीतरी विचारलं, एकटा एकटा राहतोस कंटाळा नाही येत? भीती नाही वाटत? त्यावर

बुद्धिचातुर्य

स्नेहधारा : पूनम राणे एक राजा होता. त्याला एक कन्या होती. तिचे नाव दामिनी. दामिनी, अतिशय देखणी, जणू सौंदर्याची खाणच!

शब्दावाचुन कळले सारे

शब्दावाचुन कळले सारे शब्दांच्या पलिकडले प्रथम तुला पाहियले आणिक घडू नये ते घडले

“कुठे हरवलीस गं तू?

मृदुला घोडके:माजी मराठी वृत्त विभाग प्रमुख आकाशवाणी,नवी दिल्ली आपल्या समाजात अजूनही स्त्री - पुरुष समानता पाळली