नगराची नवलाई : कविता आणि काव्यकोडी

  71

जमीन केली तयार
मागे ढकलून सागर
सात बेटं मिळवून
वसवलं मोठं नगर

पोटासाठी नगराकडे
जो तो धाव घेई
आई-बापावाणी नगर
आधार त्यांना देई

जगण्यासाठी धडपड
हे नगर शिकविते
प्रयत्नातल्या ताकदीचे
दर्शन घडविते

माझ्या नगराची तुम्हा
काय सांगू शान
प्रत्येकाच्या स्वप्नांना ते
साकार करते छान

संकटकाळी आपणहून
नगर एक होते
जात, धर्म, पंथ विसरून
संकटास तोंड देते

आपल्या भारत देशाची
ही आर्थिक राजधानी
तिच्या नावाचा डंका वाजे
साऱ्या जगातूनी

असे माझे नगर
त्याचे नाव हो मुंबई
दंग होई मन
पाहून त्याची नवलाई

काव्यकोडी - एकनाथ आव्हाड


१) कडेवर घेतले की
बघते हसून
थोडे जरी बोलले की
बसते रुसून

घरभर दुडुदुडु
फिरताना दिसते
आईच्या कुशीत
कोण जाऊन बसते?

२) इथूनच वारा
घरात घुसतो
इथूनच बाहेरचा
पाऊस दिसतो

घराला असतात
एक किंवा दोन
बाहेरचे जग
दाखवतं कोण?

३) वेळेला निरोप
पटकन सांगतो
रेंज गेल्यावर
रुसून बसतो

असून कटकट
नसून खोळंबा
कोण वाजला की
म्हणतात थांबा?

उत्तर -


१) बाळ
२) खिडकी
३) मोबाइल
Comments
Add Comment

गोष्ट एका उंदराची!

कथा : रमेश तांबे एक होता उंदीर. तो एका घरात राहायचा. घरभर फिरायचा. मि

सूर्य चालताना का दिसतो?

कथा : प्रा. देवबा पाटील आदित्यची त्याच्यासारख्याच एका हुशार पण गरीब मुलासोबत आता चांगली ओळख झाली होती. तो मुलगा

इलो मिरग

वैष्णवी भोगले खरंच कोकणातल्या मिरगाच्या पावसाची एक वेगळीच मज्जा असते. कोकण तसं वर्षभर सुंदर दिसलं तरी अधिक

सिडनीमध्ये मुंबईचा वडा-पाव

अजित राऊत आम्ही ऑस्ट्रेलियात अनेक प्रेक्षणीय ठिकाणी फिरलो. त्यातील प्रमुख म्हणजे सुप्रसिद्ध ऑपेरा हाऊस, तसेच

काव्यकोडी

एकनाथ आव्हाड गुरुजी गुरुजी आमचे रोजच फळ्यावर लिहायचे सुविचार म्हणायचे सुविचारासारखा

मेरी बात और हैं...

नॉस्टॅल्जिया : श्रीनिवास बेलसरे साहिर म्हणजे तरल शायरीचा हॉलमार्क! हळव्या, उत्कट भावना तळहातावर घेऊन तुमच्या