नगराची नवलाई : कविता आणि काव्यकोडी

जमीन केली तयार
मागे ढकलून सागर
सात बेटं मिळवून
वसवलं मोठं नगर

पोटासाठी नगराकडे
जो तो धाव घेई
आई-बापावाणी नगर
आधार त्यांना देई

जगण्यासाठी धडपड
हे नगर शिकविते
प्रयत्नातल्या ताकदीचे
दर्शन घडविते

माझ्या नगराची तुम्हा
काय सांगू शान
प्रत्येकाच्या स्वप्नांना ते
साकार करते छान

संकटकाळी आपणहून
नगर एक होते
जात, धर्म, पंथ विसरून
संकटास तोंड देते

आपल्या भारत देशाची
ही आर्थिक राजधानी
तिच्या नावाचा डंका वाजे
साऱ्या जगातूनी

असे माझे नगर
त्याचे नाव हो मुंबई
दंग होई मन
पाहून त्याची नवलाई

काव्यकोडी - एकनाथ आव्हाड


१) कडेवर घेतले की
बघते हसून
थोडे जरी बोलले की
बसते रुसून

घरभर दुडुदुडु
फिरताना दिसते
आईच्या कुशीत
कोण जाऊन बसते?

२) इथूनच वारा
घरात घुसतो
इथूनच बाहेरचा
पाऊस दिसतो

घराला असतात
एक किंवा दोन
बाहेरचे जग
दाखवतं कोण?

३) वेळेला निरोप
पटकन सांगतो
रेंज गेल्यावर
रुसून बसतो

असून कटकट
नसून खोळंबा
कोण वाजला की
म्हणतात थांबा?

उत्तर -


१) बाळ
२) खिडकी
३) मोबाइल
Comments
Add Comment

मनाची श्रीमंती!

कथा : रमेश तांबे दिवाळी नुकतीच संपली होती. दिवाळीचे चार-पाच दिवस कसे संपले हे नमिताला कळलेच नव्हते. दिवाळी येणार

पारदर्शक पदार्थ

कथा : प्रा. देवबा पाटील सीता व निता या दोघी बहिणींना जशी अभ्यासाची गोडी होती तशीच वाचनाचीसुद्धा आवड होती. त्या सतत

बदलांचा स्वीकार!

खरे तर बदलांचा स्वीकार करणे याला खूप चांगला इंग्रजी शब्द आहे ऍडॉप्शन! आपण कितीही मनात आणले तरी आपल्याला हवे तसे

कचरा कचराकुंडीतच टाकावा !

लहानशा गोष्टी, मोठा अर्थ : शिल्पा अष्टमकर ‘स्वच्छ मुंबई ,सुंदर मुंबई ‘ असे फलक मुंबईत ठिकठिकाणी आपण पाहतो. अनेक

सूर्यप्रकाशाचे रंग

कथा : प्रा. देवबा पाटील सीता आणि नीता या सख्ख्या बहिणीच असल्याने दोघींचे आपसातही छान मेतकूट जमायचे. दोघीही नेहमी

खरी पूजा

कथा : रमेश तांबे अजितच्या घराजवळच गणपतीचं एक मंदिर होतं. त्याची आजी दररोज सकाळी पूजेसाठी मंदिरात जायची. जवळजवळ