समूहाचे गाणे - कविता आणि काव्यकोडी

  32

वर्गावर आल्या एकदा
आमच्या मुळेबाई
समूहदर्शक शब्द म्हण
शिकूया आज काही


मेथी, पालक, शेपूची
असते म्हणे जुडी
आंबे पिकवण्यासाठी
आंब्यांची अढी


गच्च बांधून ठेवतात
जशी उसांची मोळी
डोंगराळ रानात दिसे
करवंदांची जाळी


टोपलीत रचून ठेवतात
भाकरींची चवड
घराच्या कोपऱ्यात दिसे
मडक्यांची उतरंड


लुकलुक करून हसे
तारकांचा पुंज
झाडाला वेढून बसे
वेलींचा कुंज


जमिनीवर फुलून येई
फुलांचा ताटवा
आकाशी विहरत राही
पाखरांचा थवा


जंगलात फिरताना दिसे
हत्तींचा कळप
एकावर एक ठेवतात
नाण्यांची चळत


कवितेतून समूहाचा
बोध कळून आला
समूहदर्शक शब्दांचा
अभ्यास छान झाला!



काव्यकोडी - एकनाथ आव्हाड


१) हुडहुडी भरते
दात लागे वाजू
मऊ मऊ दुलईत
खूप वेळ निजू


दव आणि धुक्याचे
दान हे पडते
कोणत्या ऋतूत
ही किमया घडते?


२) महिन्यानुसार हा
बदलतो पाने
दिवसाचे रोज
गातो नवे गाणे


ऑफिस, घर, शाळा
कुठेही भटकतो
बारामास भिंतीवर
कोण बरं लटकतो?


३) सुरुवातीला होता
रंग याचा काळा
खडूशी नेहमीच
दोस्ती याची बाळा


वेडवाकडं लिहिल्यावर
वाईट हा दिसतो
शिकवताना मदतीला
कोण बरं असतो?



उत्तर -


१) हिवाळा


२) दिनदर्शिका


३) फळा

Comments
Add Comment

गोष्ट एका उंदराची!

कथा : रमेश तांबे एक होता उंदीर. तो एका घरात राहायचा. घरभर फिरायचा. मि

सूर्य चालताना का दिसतो?

कथा : प्रा. देवबा पाटील आदित्यची त्याच्यासारख्याच एका हुशार पण गरीब मुलासोबत आता चांगली ओळख झाली होती. तो मुलगा

इलो मिरग

वैष्णवी भोगले खरंच कोकणातल्या मिरगाच्या पावसाची एक वेगळीच मज्जा असते. कोकण तसं वर्षभर सुंदर दिसलं तरी अधिक

सिडनीमध्ये मुंबईचा वडा-पाव

अजित राऊत आम्ही ऑस्ट्रेलियात अनेक प्रेक्षणीय ठिकाणी फिरलो. त्यातील प्रमुख म्हणजे सुप्रसिद्ध ऑपेरा हाऊस, तसेच

काव्यकोडी

एकनाथ आव्हाड गुरुजी गुरुजी आमचे रोजच फळ्यावर लिहायचे सुविचार म्हणायचे सुविचारासारखा

मेरी बात और हैं...

नॉस्टॅल्जिया : श्रीनिवास बेलसरे साहिर म्हणजे तरल शायरीचा हॉलमार्क! हळव्या, उत्कट भावना तळहातावर घेऊन तुमच्या