लज्जतदार : कविता आणि काव्यकोडी

आई म्हणते, मी दिसतो
मस्त गुटगुटीत
चवीचवीने खातो सगळे
तब्येत ठणठणीत


रसरशीत फळांचा मी
पाडतो फडशा राव
चटपटीत पदार्थांवरही
चांगला मारतो ताव


दिवाळीच्या फराळात हव
करंजी खुसखुशीत
सोबतीला हवी चटकदार
चकली कुरकुरीत


लुसलुशीत पुरणपोळी हवी
सणावाराला हमखास
घसघशीत तुपाची धार
त्यावर हवी खास


चमचमीत
मिसळीचा घेतो
आस्वाद अधूनमधून
चुरचुरीत अळूवडीसाठी
बसतो खूपदा अडून


मिळमिळीत जेवणाला
म्हणतो मात्र नाही
झणझणीत पिठलेसुद्धा
आवडीने मी खाई



काव्यकोडी - एकनाथ आव्हाड


१) शीर्षक, उपशीर्षक
ठळक अक्षरात
दिशादर्शक बाणही
दाखवतात त्यात


भौगोलिक घटक
अचूक त्यात असे
सांगा बरं कशात
सूचीसुद्धा दिसे?


२) उंदीर, घूस
राहतात बिळात
मुंग्या, साप
दिसे वारुळात


सिंह, वाघ
गुहेत बसे
घोडा कुठे सांगा
बांधलेला दिसे?


३) लिंबाचीच ती एक
जात आहे बरं
नारंगीही तिला
म्हणतात खरं


नागपूरहून येते
तिला नाही तोड
स्वादाने आहे कोण
आंबट गोड?



उत्तर -


१)नकाशा


२) तबेला


३) संत्री

Comments
Add Comment

चिमणीची गोष्ट...

एक होती चिमणी ती एका झाडावर राहायची. तिचा शेजारी होता कावळा. तो होता थोडासा बावळा. काव काव करायचा अन् चिमणीला

समुद्राचे पाणी निळे का दिसते?

कथा : प्रा. देवबा पाटील रोजच्यासारखे सीता व नीता या दोघी बहिणींनी संध्याकाळी शाळेतून घरी आल्यावर आपला गृहपाठ

आत्महत्या

प्रतिभारंग : प्रा. प्रतिभा सराफ माझ्या लहानपणी मला माझ्या आईने सांगितलेली एक गोष्ट कायमची मनावर कोरली गेली आहे.

अवगुणांमुळे प्रतिष्ठा जाते

लहानशा गोष्टी, मोठा अर्थ : शिल्पा अष्टमकर मानवी जीवनात गुण आणि अवगुण हे दोन्ही असतात. गुण माणसाला उंचावतात, तर

आकाश निळे का दिसते?

कथा : प्रा. देवबा पाटील सीता व नीता या दोघी बहिणी. त्यांना जसा अभ्यासात रस होता तशीच त्यांना वाचनाचीही भारी आवड

खरे सौंदर्य

कथा : रमेश तांबे एक होता राजा. त्याचे राज्य खूप मोठे होते. त्याच्या राज्यातले लोक आनंदी आणि समाधानी होते. राजाने