ढगोबा... ढगोबा...

  120

सुमती पवार

ढगोबा ढगोबा नको तू येऊ
बरसतो तू का इतका भाऊ...
चिखल झालाय रे शेतात फार
सडलीत पिके नि फिरलंय वारं…...
बळीची चिंता कर ना जरा
अवकाळी मध्येच पाडतोय गारा...
बापाने माझ्या घेतलाय फास
तोंडातून काढलास आमच्या तू घास...
शिक्षाण माझं थांबलं आता
रोजगार येईल आता रं हाता...
पेटवावी चूल ती सांग ना कशी
चांगलंच पाडलंय बाबा तू फशी…...
आई रं माझी रडतेय रोज
जगण्याचं झालंय तिला बी ओझं...
ढगोबा सांग ना काय मी करू?
लहानगी भैन रं हाय ना सरू... …
पर्यावरण म्हनत्यात काही
समतोल म्हनत्यात ऱ्हायला नाही...
म्हनून म्हनत्यात तू वागतोय असं
जगावं सांग ना आमी रं कसं...?
Comments
Add Comment

वृद्धाश्रम...

कथा : रमेश तांबे सुमती पाटील वय वर्षे सत्तर. वृद्धाश्रमातल्या नोंदवहीत नाव लिहिलं गेलं आणि भरल्या घरात राहणाऱ्या

सूर्य गार भागात का जात नाही ?

कथा : प्रा. देवबा पाटील दुपारच्या सुट्टीत सुभाष आल्यानंतर आदित्य मित्रमंडळाच्या व सुभाषच्या डबा खाता खाता

खेड्याकडे चला

प्रतिभारंग : प्रा. प्रतिभा सराफ आईच्या पेन्शन बँकेत तिचे ‘केवायसी’ करायचे म्हणून मी इंडियन बँकेत गेले होते.

कालाय तस्मै नम:

लहानशा गोष्टी, मोठा अर्थ : शिल्पा अष्टमकर भारतीय तत्त्वज्ञानात ‘काल’ या संकल्पनेला अत्यंत महत्त्वाचे स्थान आहे.

पाऊस

कथा : रमेश तांबे एकदा काय झाले काळ्याकुट्ट ढगांनी आकाश भरून आले वारा सुटला सोसाट्याचा उडवत पाचोळा

झोप

प्रतिभारंग : प्रा. प्रतिभा सराफ शरीर तसेच मनाच्या विश्रांतीची ‘झोप’ ही नैसर्गिक अवस्था असते. झोप आपल्या शरीराला